κνηκάτος

-η, -ο (Μ κνηκάτος, -άτη, -ον)

βαμμένος με κνήκο, κιτρινοκόκκινος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κνηκός ή, κατ' άλλη άποψη, < κνῆκος, τὸ].